Προφίλ
 

Ο Δημήτρης Δαφέρμος, γεννήθηκε το 1912 στην Αξό της επαρχίας Μυλοποτάμου του Νομού Ρεθύμνης. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Φώτη Δαφέρμος, άριστος εκπαιδευτικός (Δάσκαλος και Επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαίδευσης) γνωστός και από το λαογραφικό και παιδαγωγικό Περιοδικό «Προμηθεύς ο Πυρφόρος» που εξέδιδε από το 1926 έως το 1941.

Δημήτριος Γ. Δαφέρμος
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
1912-1971

 

Τελείωσε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο στο Ρέθυμνο και ακολούθησε ανώτερες σπουδές στην Αθήνα, όπου έλαβε το Πτυχίο της Φιλοσοφικής Σχολής το 1937 και παράλληλα το Πτυχίο βιολιού του Εθνικού Ωδείου Αθηνών. Το 1942 νυμφεύθηκε την Σοφία Σηφογιαννάκη, με την οποία απέκτησαν έξι παιδιά. Σαν καθηγητής Φιλόλογος, υπηρέτησε με γόνιμη παιδαγωγική και επιστημονική δράση σε Γυμνάσια των νομών Ηρακλείου, Χανίων και Ρεθύμνου. Συγκεκριμένα:

 

 

Στο Λύκειο «Κοραής» Ηρακλείου 1939

Γυμνάσιο Σφακίων  Χανίων 1940

Γυμνάσιο Βάμου Χανίων μετά τον πόλεμο

Ιδιωτικά Γυμνάσια «Παλλάδιον» και «Πυθαγόρειον» Ρεθύμνης.

Γυμνάσιο Πανόρμου Ρεθύμνης με αποσπάσεις 1949 - 1954

Δημόσια Γυμνάσια Αρρένων και Θηλέων Ρεθύμνου 1945 – 1971

Δίδαξε σαν καθηγητής βιολιού στο Ωδείο Ρεθύμνου, μέχρι τον θάνατό του.

Η κοινωνική δράση του, ήταν πλούσια και αξιομνημόνευτη,  καθώς δίνει το παρόν σε κάθε φιλοπρόοδη κοινωνική εξόρμηση.

Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του πνευματικού σωματείου «Πνευματική Εστία», το οποίο δημιούργησε την Δημόσια Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου.

Για πολλά χρόνια ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης Ρεθύμνου (ΕΛΜΕΡ).

Ήταν ιδρυτής και Πρόεδρος του Τουριστικού Συνδέσμου «Το Αρκάδι» και πρωτοστάτησε στην Τουριστική προβολή του τόπου, με δημοσιεύματα, ραδιοφωνικές ομιλίες και με την έκδοση πρόχειρου Τουριστικού Οδηγού το 1961.

Σαν επιμελητής του Αρχαιολογικού Μουσείου Ρεθύμνου, ανάσκαψε τον Ιούνιο του 1947, τον πρώτο Μινωϊκό Τάφο του Ρεθύμνου, στην συνοικία Μασταμπάς. Τα ευρήματα της ανασκαφής, βρίσκονταν σε ειδική προθήκη του Μουσείου Ρεθύμνου, μέχρι της μεταφοράς του Μουσείου από την Λότζια στην Φορτέτζα.

Ως πρόσκοπος κατέλαβε όλες τις βαθμίδες, μέχρι του Τοπικού Εφόρου και Εφόρου Δημοσιεύσεων, με Πτυχίο Αρχηγού Α’ της Σχολής Πεντέλης το 1939.

Τον Μάϊο του 1965, εκλέχτηκε Πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων Νομού Ρεθύμνης, θέση στην οποία επανεκλεγόταν μέχρι τον θάναΤο του.

Ανέπτυξε πλούσια δημοσιογραφική δράση. Ήταν συνεργάτης των Ρεθυμνιώτικων Εφημερίδων «Βήμα» και «Κρητική Επιθεώρησις». Επίσης του επιστημονικού περιοδικού του Ηρακλείου «Κρητικά Χρονικά», του λαογραφικού περιοδικού Χανίων «Κρητική Εστία», του τουριστικού περιοδικού Αθηνών «Τουριστική Κρήτη», του λογοτεχνικού περιοδικού Αθηνών «Κρητική Πρωτοχρονιά».

Ήταν τακτικός συνεργάτης του Ραδιοφωνικού Σταθμού Χανίων, απ’ όπου μεταδόθηκαν 100 περίπου ομιλίες του, με θέματα σχετικά με την Κρήτη, από σκοπιά ηθογραφική, ιστορική, λαογραφική, αρχαιολογική, πολιτιστική.

Παράλληλα ασχολήθηκε με την ποίηση και την πεζογραφία. Το 1940, εκδίδει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ανατολές».

Το 1950 εκδίδει το μονόπρακτο «Άμοιρη Κρήτη», που αναφέρεται στην συμμετοχή της Κρήτης στον Αγώνα του 1821.

Το 1951 εκδίδει την νουβέλλα «Η αρπαγή της Περσεφόνης», μια περιγραφή του Κρητικού Γάμου.

Το 1967 εκδίδει την «Περιπέτεια στην Κνωσσό», μυθιστορηματικό ζωντάνεμα της Μινωϊκής Κρήτης. Το έργο αυτό ήταν μέσα στα 16 σενάρια, που επελέγησαν ανάμεσα σε 1203, που υποβλήθηκαν απ’ όλο τον κόσμο, στον Διεθνή Κινηματογραφικό Διαγωνισμό της Γαλλικής κινηματογραφικής Εταιρείας UNIFRANCE («Ταχυδρόμος» Αθηνών, φύλλο 25 Μαΐου 1967).

Το μυθιστόρημά του «Φρονίμη» που αναφέρεται στην Υστερομινωϊκή Κρήτη και δημοσιεύθηκε σε συνέχειες στην τοπική εφημερίδα «Κρητική Επιθεώρηση», έμεινε ανέκδοτο, ενώ είχε αρχίσει η εκτύπωσή του, εξ’ αιτίας του αιφνιδίου θανάτου του, στις 20 Μαΐου 1971.

Έχει άφθονο ανέκδοτο θεατρικό έργο, από το οποίο ανέβηκαν, από ερασιτεχνικούς θιάσους τα τρίπρακτα:

Λιποτάκτης (1940), Ρεθεμνιωτοπούλα (1946), Δύο Φυλές – μία Αγωνία (1955).

Ανέκδοτα έμειναν και πολλά διηγήματα και ποιήμαΤα του. Ο Ρεθύμνιος μουσικοσυνθέτης Μπάμπης Πραματευτάκης, μελλοποίησε στίχους του (Ανεμώνες, Ώ Δαλιδά, Θαλασσινό κ.α.).

Ακόμα ανέκδοτα έργα του είναι:

Θεατρικά:

Κρητική Βεντέτα, Έρωτας και Φωτιά στο Αρκάδι, Ο Παλληκαράς, Άγγελοι στη Δυστυχία, Άλες Καπούτ, Η Κυρία Περσεφόνη, Μέσα στη Θύελλα, Χτύπα Ξύλο κλπ.

Διηγήματα:

Χάλκινη Μάσκα, Ο Πύργος της Συμφοράς, Ιπτάμενος Μασκαράς, Μέσ’ απ’ τους Σεισμούς, Ο Αμερικάνος, το Μινωϊκό Ειδώλιο, ο Παπάς στο πηγάδι, στο Νησί της Αφροδίτης, Η Μικρή Κινέζα, Ο Πολιτευτής, Η Κρίσιμη Ώρα, Τζίτζικας ο Σκανδαλιάρης, το Πάσχα του Γενίτσαρου κλπ.

Ποιήματα:

Θάλασσα – Θάλασσα, Η κόρη του Πραματευτή, με τη Φωτογραφία σου, σε προσμένω, Χριστουγεννιάτικο, σαν Προσευχή, Ξενιτεμός, Άχ πως  μάς κόβουν τα Φτερά μας, Η Ιδέα και ο Άνθρωπος, Αρκάδι κλπ.

Σχολικά Σκέτς:

Ο Δάσκαλος, το Ρολογάκι, 28η Οκτωβρίου, Αρκάδι κλπ.

Ραδιοφωνικές Ομιλίες: (χωρίς χρονολογική σειρά)

Εδώ Ρέθυμνο, Μινωϊκό Ρέθυμνο, Ρέθυμνο και μουσική, Ρέθυμνο και Τουρισμός, Ρέθυμνο και Ψυχαγωγία, Η Θέση του Παλιού Ρεθύμνου, τα γράμματα και οι Τέχνες στο σημερινό Ρέθυμνο, το βιβλίο στο Ρέθυμνο, Η αγιογραφία στο Ρέθυμνο, Η Φορτέτζα Ρεθύμνου, Ο Δημοτικός Κήπος Ρεθύμνου, Μινωϊκός Τάφος στο Ρέθυμνο, Ρέθυμνο και Λιμάνι, Ο Ναός Εισοδίων Ρεθύμνου, Ρέθυμνο και Ηλεκτροφωτισμός, Λύκειο Ελληνίδων Ρεθύμνου, Η μάχη του Ρεθύμνου 1941, Γεωργοκτηνοτροφική έκθεση στο Ρέθυμνο, Περιβόλια Ρεθύμνου, Κρητική Μουσική, Μουσική και Θρησκεία, Κρήτη και Αίγυπτος, Κρήτη και Σπάρτη, Κρήτη και Δελφοί, Κρήτη και Γενουάτες, Κρήτη και 1453, Η Κρήτη στο εικοσιένα, Κρήτη και Αμερική, Κρήτη και Γλώσσα, Κρήτη και Έρως, Κρήτη και Θάλασσα, Η Κρητική ψυχή, Κρήτη και Λάδι, Η Μάχη της Κρήτης, Κρήτη και Σολωμός, Μουσική και Ζωή, Περί Τέχνης, Χορτάτζης και Ερωφίλη, Παντελής Πρεβελάκης, Ο Καζαντζάκης κι’ εγώ, Μανώλης Τσουδερός, Μάρκος Μουσούρος, Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν, Δικταίον Άντρον και Βηθλεέμ, το Αρκάδι, το σημερινό Αρκάδι, Επαρχία και Ραδιόφωνο, Μονή Αρσανίου, Άδελε και Γιαμπουδοκωστής, Δισκούρι μονή όαση, Όαξος(Αξός) Μυλοποτάμου, Γαράζο Μυλοποτάμου, Πάνορμο Μυλοποτάμου, Πέραμα Μυλοποτάμου, Μελιδόνι και Γεροντόσπηλιος, Ελεύθερνα Μυλοποτάμου, Ροδάκινο Αγ. Βασιλείου, Μιξόρρουμα Αγ. Βασιλείου, Γεωργική Σχολή Ασωμάτων, Βισταγή Αμαρίου, Αμάρι η Ελβετία της Κρήτης, Βυζάρι Αμαρίου και Βλαστός, Γωνιά Ρεθύμνου, οι Μέλαμπες και οι 4 Νεομάρτυρες, Κρήτη και Τουρισμός κλπ.


Αρχική Σελίδα